mohammad - 5

د یوی حقیقی مینی کیسه درته کوم هیله ده چی په غور سره به یی ولولۍ !!! یوی د ۱۸ کلو نجلۍ خپل ملګری هلک ته وویل چی کله زه شل کلنه شم ته به ماته د شلمی زیږدیزی کلیزی تحفه سه راکوی؟ هلک وخندل ویل هی لیونۍ ستا شلمی کلیزی ته خو لا ډیر وخت پاتی ده چی هر وخت ستا شلمه کلیزه راغله هغه وخت به بیا ګورو نجلۍ ویل ښه سمه ده شپی ورځی تیریدلی د نجلۍ شلمی کلیزی ته څو د ګوتو په شمیر ورځی پاتی شوی او له نجلۍ نه هغه خبره هیره شوی وه په ناڅاپی ډول نجلۍ سخته بیماره شوه مور او پلار یی روغتون ته یووړه او هلته بستر شوه ډاکټر له نجلۍ نه په پټه د هغی مور و پلار ته وویل چی ستاسو د لور زړه سوری شویدی او د هغه د څو محدودو ورځو لپاره ژوندۍ پاتی کیدلی شی مور او پلار یی د یوازنۍ لور په دی سخته او مرګونی ناروغۍ ډیر وژړل خو هیڅ چاره د بچ کیدو یی نه لیدله بله ورځ چی کله د نجلۍ د شلمی زیږدیزی کلیزی ورځ راغله نو یو هلک روغتون ته راغی او په پټه یی ډاكټر ته وویل چی دا نجلۍ د بچ کیدو کومه لاره ضرور وښایه؟ ډاکټر وویل د هغی زړه سوری ده د بچ کیدو لاره یی نشته مګر په هغه صورت چی د هغی زړه بدل شی هلک وویل زه د همدی لپاره راغلی یم ما له خپلو ملګرو او دوستانو څخه خدای پامانی را اخستی ده دا زما زړه وکاږه او نجلۍ ته یی ولګوه ډاکټر همغسی وکړل د هلک زړه یی نجلۍ ته په عملیاتو سره ولګاوو له څو ورځو بستر نه وروسته نجلۍ روغه رمټه شوه او کور ته راغله سبا یو هلک چی د دی د ملګری هلک ډیر خواخوږی دوست وو د نجلۍ کور ته ورغی په داسی حال کی چی له سترګو یی اوښکی څڅیدلی یو لیک یی نجلۍ ته وړاندی کړ او ځنی رهی شو نجلۍ حیرانه شوه او ژر یی لیک پرانست د دی د عاشق هلک لیک وو او ورته لیکلی یی وو !!! سلام ګرانی په یاد دی دی هغه وخت چی تا وېل چی ته به ماته د شلمی کلیزی تحفه سه شی راکوی نو ما تاته د شلمی کلیزی په تحفه کی تر خپل زړه 

قیمتی بل څه څیز ونه لید او درته ډالۍ می کړ

پــــــه زړه پوری کـیســــــــــــه

زماني ياران 

واي چی دوه ملګری یوه ځنګل ته دچکر لپاره تللی و چی پدی وخت کی یو زمری پری راغی نو یوملګری چی زمری ولیدو نو بغیر لدی نه چی هغه بل خبر کړی وتښتیده او یوی ونی ته وختو هغه بل ته بله لار نه وه پاتی نو په ځمکه پړ مخ پریوتو
کله چی زمری را نزدی شو نو د هغه غوږونه او سر یی بوی کړو او فکر یی وکړو چی مړ دی نو سر یی وڅانډه او هیڅ یی ورته ونه ویل او لاړه ځکه چی زمری هم مرداره نه خوری نو هغه بل ملګری راښکته شو او پوښتنه یی ځنی وکړه چی زمری درته غوږ کی څه وویل؟
ملګری یی ورته وویل چی زمری راته ویل چی به داسی چا باورمه کوه چی دضرورت په وخت کی درنه تښتی او تا یواځی پرید